ေအးျမျခင္းနဲ့အတူခေရပင္လမ္းကခေရရနံ ့ေတြနဲံ ေမာင့္ရဲ့ႏြယ္

ေအးျမျခင္းနဲ့အတူခေရပင္လမ္းကခေရရနံ ့ေတြနဲံ ေမာင့္ရဲ့ႏြယ္
**************************************************





အေနာက္ဖက္ယြန္းကို

ေရာင္နီတခ်ိဳ့မွိန္သေယာင္

လင္းသေယာင္နဲ့

အေမွာင္မေရာက္ခင္စပ္ျကား

ညေနခင္းဆည္းဆာရဲ့ အလွနဲ့အတူ

ျမဴမံွဳအခ်ိဳ ့နဲ့ ေအးျမျခင္း ေဆာင္းေဟမာန္
ခ်င္းနင္း၀င္ေရာက္ဖို့တာစူေနပီ ။



ဒီအခ်ိန္ေတြေရာက္ရင္

အရင္ဆံုး သတိရမိ လြမ္းဆြတ္မိတာက

ေမာင့္ အရင္ အျခားမဲ့ ဘ၀ပန္းတိုင္ကို
ေလွ်ာက္လွမ္းသြားတဲ့ ေမာင့္ရဲ့ ႏြယ္



ကုန္လြန္ခဲ့ ဒီဇင္ဘာ( ၁၃ )ရက္

ေမာင္နဲ့ ႏြယ္တို့ရဲ့ ခ်စ္သူသက္တမ္း

( ၄ ) ႏွစ္ ျပည့္သလို

ေမာင့္ဘ၀ထဲက ျပင္ပကမၻာကိုထြက္ေျပးသြားတဲ ့

( ၇ ) လျပည့္တဲ့ အထိမ္းအမွတ္လဲ ျဖစ္ေနျပန္တယ္

တိုက္ပဲ တိုက္ဆိုင္ႏိုင္လြန္းတယ္ ႏြယ္ရယ္ ။





ႏြယ္နဲ့ေမာင္ စေတြ ့ျကတာ ရန္ကုန္ျမို့ရဲ့ အမွတ္တရ

ေနရာေတြအမ်ားျကီးထဲက ခေရပင္လမ္းေလးပါ ႏြယ္



ခေရပန္းရနံ ့သင္းသင္းေလးနဲ ့

ခေရပင္လမ္းေလးထဲမွာ ေအးျမတဲ ့

ဒီဇင္ဘာရဲ့ ညေနဆည္းဆာကိုေနာက္ခံျပုပီး

ေမာင္တို့ႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ရဲ့လက္ကိုတစ္ေယာက္က

ယွက္ႏြယ္ ခေရရနံနဲ့ညေနဆည္းဆာကို

ေမာင္တို့အျပည့္အ၀ခံစားခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြကို

ဘယ္လိုမွ ျပန္မရႏိုင္ေတာ့ဘူး ေမာင္ခ်စ္တဲ့ႏြယ္



ႏြယ္ ရဲ့ ေက်ာလယ္ဆံေကသာေတြကို ပြတ္သက္ကစားရင္း

ပန္းဆီေရာင္ပါးမို့မို့ေပၚက သနပ္ခါးေလးတခ်ိဳ့တ၀က္ကိုေမွးမွိန္ေဖ်ာ့သြားေအာင္လဲ

ဒီခေရပင္လမ္းမွာခ်စ္အနမ္းေတြနဲ့ ေမာင္ ခ်စ္သက္ေသထူခဲ ့ဖူးတယ္



ခုေတာ့ ............................



ခုေတာ့ျဖင့္.............................



ေမာင့္နားမွာ ႏြယ္တစ္ေယာက္မရိွေတာ့ဘူး

ဒီလိုေအးျမျခင္းေတြ

ဒီလိုလွပတဲ့ ညေနဆည္းဆာေတြ

ဒီဇင္ဘာကိုေရာက္တိုင္း

ေမာင့္ရင္ကို အျမဲလန္းဆန္းေစတဲ့

ခေရပင္လမ္းေလးထက္ကခေရပန္းရနံ ့ေလးေတြ

ေမာင့္တို့ ေလွ်ာက္ခဲ့ဖူးတဲ့ ေျခရာေလးေတြ



အိုကြယ္ ႏြယ္ ရယ္.............



ခုခ်ိန္ထိ ေမာင့္ရင္ကို လွဳပ္ခတ္ေနဆဲပါ

မင္းတို့ေတာ့လားကြာ

ရာဇ၀င္ ေကာက္ေျကာင္းရဲ့
အေနာက္ တခါး၀ မွာ
သူတစ္လူ ငါတစ္မင္း နဲ့
အမည္းေရာင္ ပိုးမြားေတြက
တို့ေျမ ေပၚ တေရြ့ေရြ့ ခ်ီတက္ေနျကတယ္

သူငယ္ခ်င္း မင္းအီမ္ျခံစည္းရိုး
ေသခ်ာေအာင္ ခတ္လို့
ပိုးသတ္ေဆး မ်ားမ်ား ျဖန္းထားသင့္တယ္

လည္ဂုတ္ကို ဆြဲျပီး ေသြးထိုးမယ့္ သူေတြက
ဟိုတစ္စု ဒီတစ္စု နဲ့
မေလာက္ငွတဲ့ ေထာက္ပန့္ေျကးနဲ့
တိုင္းရင္းသား တည္ေနရာကို ေျခကုပ္ယူခ်င္ေနျကတယ္

ဒင္းတို့ေတြ ကိုယ့္ နားထင္ကို ေသြးေရာက္ေနျကတာပါ
ရဲရဲေတာက္ေနတဲ့ တိုင္းရင္းသားေသြး နဲ့ ငါ့တို့ေသြးကို လာေဖာက္ျကည့္ျကပါဦး

 တို့ေျမမွာေန
တို့ေရကိုေသာက္
တို့ဆန္ကိုစား
တို့ရဲ့ သမီးပ်ိဳေတြကို မဟားတယားလုပ္ခ်င္တဲ့သူေတြ


မင္းတို့ေတာ့လားကြာ ....................

အိမ္ရွင္

ဒီတုိင္းျပည္ခို၊ ဒီေရကိုေသာက္
ဒီေျမေအာက္က၊ ကူေထာက္စီးပြား
ထုတ္ယူစားၿပီး၊ ျပည္ဖြားအိမ္ရွင္
ရန္သူထင္၊ အသင္မွားေနၿပီ
အိမ္ရွင္ရိုက်ဳိး၊ အိမ္ရွင္ကိုးေသာ
မ်ဳိးရိုးဘာသာ၊ သာသနာကို
ေျခရာနင္းလ်က္၊ အတင္းဖ်က္
ရက္စက္လြန္းေနၿပီ။
အိမ္ရွင္ကဖြား၊ သမီးသားကို
ဇနီးအျဖစ္၊ လင္အျဖစ္ျဖင့္
အႏွစ္ကုိႏုတ္၊ အညစ္ျမဳပ္လ်က္
ေမြးထုတ္ကေလး၊ စပ္တူေသြးတြင္း
အေရးခ်က္ခ်ာ၊ မ်ဳိးဘာသာအား
လုယူထား၊ ေစာ္ကားလြန္းေနၿပီ။
သင့္အိမ္ခိုလ်က္၊ သင့္ကိုဖ်က္
သင္လက္ခံမည္ေလာ။
သမီးေပ်ာ္ပါး၊ သားေပ်ာ္ပါး
ေစာ္ကားခံမည္ေလာ?



သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္မွ ေပးပို့ေပးပါသည္

မစၨ်ိမလမ္း....

ရန္သူလို သေဘာထား
ေဟာျကားတဲ့ တရားေတာ္ေတြထဲမွာ
တို့ ဘုရား သာသနာေတာ္ မပါခဲ့ဘူး ........


မစၨ်ိမ အလယ္အလတ္
သမာသမတ္ လမ္းစဥ္နဲ့
အတိတ္ ပစၥဳပၸန္ အနာဂတ္
ယွဥ္ကာမွတ္လို့ ဥာဏ္အလင္းပြင့္ခဲ့တာ
ဗုဒၶ သာသနာပါ ......


ဂုဏ္ရိွ ဂုဏ္ႏိုင္ တုမျပိဳင္နဲ့
ဆံုးမတတ္တဲ့ သာသနာ
အမ်ိဳးဘာသာ ကိုယ္သာထိန္းလို့
စိတ္ထားရွင္းသန့္ ထားေစရာ
သူယုတ္ေတြနဲ့ ယွဥ္မေျပာတဲ့
ပညာ တတ္တို့ ထားအပ္ရာ
စိတ္ဓါတ္ေရးရာ ျဖဴစင္ထားလို့
ကိုယ့္ရုပ္ရည္လဲ ျကည္လင္မွာ


စာတတ္ေပတတ္ လာမမွတ္နဲ့
ေလ့လာျကည့္လို့ပါ.....

၀မ္းေရးထက္ လြမ္းေရးခက္

မနက္နဲ့     ညတိုင္းမွာ

အစာအီမ္ကို ဂနာျငီမ္ဖို့

ျကိုးစားေနသူ

တစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့

အခ်စ္ဆိုတဲ့

အရာကို

မ်က္၀န္းနဲ့ေတာင္ ေမာ္မဖူး၀ံ့ခ်င္ခဲ့မိဘူး

၀မ္းစာအတြက္

လမ္းတကာ

ေလွ်ာက္ေနရေပမယ့္

အျကင္နာ အရိပ္ကို

တစ္ခါတစ္ရံ

တမ္းတမိသား

၀မ္းေရး အတြက္

လြမ္းေရး ခတ္ေနေပမယ့္

ငယ္စဥ္ခါက

ျကင္နာသူကိုေေတာ့

ဘယ္ခါမွ မေမ့ခဲ့ပါ

ေကာင္မေလးရယ္

ထုထည္ျကီးမားတဲ့

ရပ္တည္မွဳ အတြက္ေတာ့

တမ္းတ စိတ္ကို

ျမိဳသိပ္ျကိတ္မိွတ္ခဲ့ရေပါင္းလဲ မ်ားခဲ့ပါျပီ

ႏွလံုးသားရဲ့ လိုအပ္ခ်က္

ဦးေဏွာက္က ျငင္းဆန္

ဦးေဏွာက္ရဲ့ ထီမ္းခ်ဳပ္မွဳ ့ကို

ႏွလံုးသားက ကန့္ကြက္

ဒီလူရင္ထဲအရူးကြက္နင္းေနရ

အျငီဳးအေတး မရိွတဲ့အသဲ

လြမ္းေမာရင္းနဲ့ပဲ

ကိုယ္ဆက္ေလွ်ာက္မယ္

ေကာင္မေလးရယ္.....

ကဗ်ာအဆံုးသတ္ေလးအတြက္

တီေလး ဂ်င္ဂ်ာေအးအား

ဒီေနရာမွ အထူးပင္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ

ganay ( ဂေနး )

စဥ္းစားပါ ( သူငယ္ခ်င္း )

အတၱ မာန

ထည္လဲသံုးတတ္တဲ့ မင္း

သံေ၀ဂ

တရားရႏိုင္ပါဦးမလား

လူ , လူ ခ်င္းကြာ

မင္းကဘာကို အထင္ျကိးေနမွာလဲ..

အခ်ိန္တန္ေတာ့ေသမွာေပါ့

မေသခင္စပ္ျကား

ဘာ၀နာတရား

မင္းမပြားမ်ားႏိုင္ဘူးလား

ရုပ္ နဲ့ နာမ္

တည္ျမဲေနသေရြ ့

လူေတြက အတၱ နဲ့ မာန

မကင္းဘူးဆိုတာ

ငါလဲ ပုထုဇဥ္ပဲမို့ လက္ခံပါတယ္

တုိ့ေတြအတြက္

ေသရင္ ဘာပါမလဲ

ငါလဲစဥ္းစားသလို

မင္းလဲ စဥ္းစားသင့္တယ္

ငါတို့လို

ပုတုဇဥ္အတြက္

အျမင့္ဆံုး မွန္းႏိုင္တာ

အပါယ္တခါးပိတ္ယံုေလးပါ

မပိတ္ႏိုင္ေတာင္

သံေ၀ဂတရားေလးေတာ့ ရသင့္တယ္

မတူ တဲ့စိတ္ေတြနဲ့ လူ

အရိုးျပိဳင္းျပိဳင္း
ကိုင္းကိုင္းထေနတဲ့ သစ္ပင္အို
ကႏၱာရအလယ္ ဘယ္လိုပင္ေပါက္ေပါက္
' လ ' သာညသြားျကည့္ပါ ........


အလြမ္းဓါတ္ခံရိွသူေတြအတြက္ေတာ့
လြမ္းလို့မဆံုးတဲ့ဇာတ္၀င္ခန္းေပမယ့္ .....

စိတ္ဓါတ္ရိုင္းရိုင္း ရွိေနသူေတြအတြက္ေတာ့
ခုတ္လွဲခ်င္စရာလည္း ေကာင္းမွာပဲ ......

ရလာခဏ လူ့ ဘ၀ မွာ

ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ လူေတြအတြက္ေတာ့
ဟာသ တစ္ပိုဒ္လိုေတြးေတာကာလည္း ေပ်ာ္ခ်င္ေပ်ာ္မယ္ ....

ဘာ၀နာတရား ပြားမ်ားျကာတဲ့ ရဟန္းသံဃာ
အတြက္ေတာ့ တရားရစရာေကာင္းလြန္းပါတယ္.....

ဇရာဖိစီးလူျကီးေတြအတြက္ေတာ့
ကုိယ္ခႏၶာတရား မျမဲျခင္းမ်ားကို ျမင္ျကည့္တတ္ရင္ေတြ ့ျကမွာပဲ ...

စိတ္ဓါတ္ျမင့္ျမတ္ တည္ျကည္တတ္တဲ့
အႏုပညာသမားအတြက္ေတာ့
လက္ရာအလြန္ေျမာက္တဲ့ ပန္းခ်ီတစ္ကားလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္....


အို ........
လူသားေတြ ......
ဘယ္လိုပင္ေတြးေတြး
သင္လည္း မထမ္း ၊  ငါ လည္း မရြက္
အေလ့က် ေပါက္တဲ့ အပင္မို့
ေသခ်ိန္တန္ရင္ ေသမွာပါပဲ.....