အိမ္ရွင္

ဒီတုိင္းျပည္ခို၊ ဒီေရကိုေသာက္
ဒီေျမေအာက္က၊ ကူေထာက္စီးပြား
ထုတ္ယူစားၿပီး၊ ျပည္ဖြားအိမ္ရွင္
ရန္သူထင္၊ အသင္မွားေနၿပီ
အိမ္ရွင္ရိုက်ဳိး၊ အိမ္ရွင္ကိုးေသာ
မ်ဳိးရိုးဘာသာ၊ သာသနာကို
ေျခရာနင္းလ်က္၊ အတင္းဖ်က္
ရက္စက္လြန္းေနၿပီ။
အိမ္ရွင္ကဖြား၊ သမီးသားကို
ဇနီးအျဖစ္၊ လင္အျဖစ္ျဖင့္
အႏွစ္ကုိႏုတ္၊ အညစ္ျမဳပ္လ်က္
ေမြးထုတ္ကေလး၊ စပ္တူေသြးတြင္း
အေရးခ်က္ခ်ာ၊ မ်ဳိးဘာသာအား
လုယူထား၊ ေစာ္ကားလြန္းေနၿပီ။
သင့္အိမ္ခိုလ်က္၊ သင့္ကိုဖ်က္
သင္လက္ခံမည္ေလာ။
သမီးေပ်ာ္ပါး၊ သားေပ်ာ္ပါး
ေစာ္ကားခံမည္ေလာ?



သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္မွ ေပးပို့ေပးပါသည္

မစၨ်ိမလမ္း....

ရန္သူလို သေဘာထား
ေဟာျကားတဲ့ တရားေတာ္ေတြထဲမွာ
တို့ ဘုရား သာသနာေတာ္ မပါခဲ့ဘူး ........


မစၨ်ိမ အလယ္အလတ္
သမာသမတ္ လမ္းစဥ္နဲ့
အတိတ္ ပစၥဳပၸန္ အနာဂတ္
ယွဥ္ကာမွတ္လို့ ဥာဏ္အလင္းပြင့္ခဲ့တာ
ဗုဒၶ သာသနာပါ ......


ဂုဏ္ရိွ ဂုဏ္ႏိုင္ တုမျပိဳင္နဲ့
ဆံုးမတတ္တဲ့ သာသနာ
အမ်ိဳးဘာသာ ကိုယ္သာထိန္းလို့
စိတ္ထားရွင္းသန့္ ထားေစရာ
သူယုတ္ေတြနဲ့ ယွဥ္မေျပာတဲ့
ပညာ တတ္တို့ ထားအပ္ရာ
စိတ္ဓါတ္ေရးရာ ျဖဴစင္ထားလို့
ကိုယ့္ရုပ္ရည္လဲ ျကည္လင္မွာ


စာတတ္ေပတတ္ လာမမွတ္နဲ့
ေလ့လာျကည့္လို့ပါ.....

၀မ္းေရးထက္ လြမ္းေရးခက္

မနက္နဲ့     ညတိုင္းမွာ

အစာအီမ္ကို ဂနာျငီမ္ဖို့

ျကိုးစားေနသူ

တစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့

အခ်စ္ဆိုတဲ့

အရာကို

မ်က္၀န္းနဲ့ေတာင္ ေမာ္မဖူး၀ံ့ခ်င္ခဲ့မိဘူး

၀မ္းစာအတြက္

လမ္းတကာ

ေလွ်ာက္ေနရေပမယ့္

အျကင္နာ အရိပ္ကို

တစ္ခါတစ္ရံ

တမ္းတမိသား

၀မ္းေရး အတြက္

လြမ္းေရး ခတ္ေနေပမယ့္

ငယ္စဥ္ခါက

ျကင္နာသူကိုေေတာ့

ဘယ္ခါမွ မေမ့ခဲ့ပါ

ေကာင္မေလးရယ္

ထုထည္ျကီးမားတဲ့

ရပ္တည္မွဳ အတြက္ေတာ့

တမ္းတ စိတ္ကို

ျမိဳသိပ္ျကိတ္မိွတ္ခဲ့ရေပါင္းလဲ မ်ားခဲ့ပါျပီ

ႏွလံုးသားရဲ့ လိုအပ္ခ်က္

ဦးေဏွာက္က ျငင္းဆန္

ဦးေဏွာက္ရဲ့ ထီမ္းခ်ဳပ္မွဳ ့ကို

ႏွလံုးသားက ကန့္ကြက္

ဒီလူရင္ထဲအရူးကြက္နင္းေနရ

အျငီဳးအေတး မရိွတဲ့အသဲ

လြမ္းေမာရင္းနဲ့ပဲ

ကိုယ္ဆက္ေလွ်ာက္မယ္

ေကာင္မေလးရယ္.....

ကဗ်ာအဆံုးသတ္ေလးအတြက္

တီေလး ဂ်င္ဂ်ာေအးအား

ဒီေနရာမွ အထူးပင္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ

ganay ( ဂေနး )

စဥ္းစားပါ ( သူငယ္ခ်င္း )

အတၱ မာန

ထည္လဲသံုးတတ္တဲ့ မင္း

သံေ၀ဂ

တရားရႏိုင္ပါဦးမလား

လူ , လူ ခ်င္းကြာ

မင္းကဘာကို အထင္ျကိးေနမွာလဲ..

အခ်ိန္တန္ေတာ့ေသမွာေပါ့

မေသခင္စပ္ျကား

ဘာ၀နာတရား

မင္းမပြားမ်ားႏိုင္ဘူးလား

ရုပ္ နဲ့ နာမ္

တည္ျမဲေနသေရြ ့

လူေတြက အတၱ နဲ့ မာန

မကင္းဘူးဆိုတာ

ငါလဲ ပုထုဇဥ္ပဲမို့ လက္ခံပါတယ္

တုိ့ေတြအတြက္

ေသရင္ ဘာပါမလဲ

ငါလဲစဥ္းစားသလို

မင္းလဲ စဥ္းစားသင့္တယ္

ငါတို့လို

ပုတုဇဥ္အတြက္

အျမင့္ဆံုး မွန္းႏိုင္တာ

အပါယ္တခါးပိတ္ယံုေလးပါ

မပိတ္ႏိုင္ေတာင္

သံေ၀ဂတရားေလးေတာ့ ရသင့္တယ္

မတူ တဲ့စိတ္ေတြနဲ့ လူ

အရိုးျပိဳင္းျပိဳင္း
ကိုင္းကိုင္းထေနတဲ့ သစ္ပင္အို
ကႏၱာရအလယ္ ဘယ္လိုပင္ေပါက္ေပါက္
' လ ' သာညသြားျကည့္ပါ ........


အလြမ္းဓါတ္ခံရိွသူေတြအတြက္ေတာ့
လြမ္းလို့မဆံုးတဲ့ဇာတ္၀င္ခန္းေပမယ့္ .....

စိတ္ဓါတ္ရိုင္းရိုင္း ရွိေနသူေတြအတြက္ေတာ့
ခုတ္လွဲခ်င္စရာလည္း ေကာင္းမွာပဲ ......

ရလာခဏ လူ့ ဘ၀ မွာ

ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ လူေတြအတြက္ေတာ့
ဟာသ တစ္ပိုဒ္လိုေတြးေတာကာလည္း ေပ်ာ္ခ်င္ေပ်ာ္မယ္ ....

ဘာ၀နာတရား ပြားမ်ားျကာတဲ့ ရဟန္းသံဃာ
အတြက္ေတာ့ တရားရစရာေကာင္းလြန္းပါတယ္.....

ဇရာဖိစီးလူျကီးေတြအတြက္ေတာ့
ကုိယ္ခႏၶာတရား မျမဲျခင္းမ်ားကို ျမင္ျကည့္တတ္ရင္ေတြ ့ျကမွာပဲ ...

စိတ္ဓါတ္ျမင့္ျမတ္ တည္ျကည္တတ္တဲ့
အႏုပညာသမားအတြက္ေတာ့
လက္ရာအလြန္ေျမာက္တဲ့ ပန္းခ်ီတစ္ကားလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္....


အို ........
လူသားေတြ ......
ဘယ္လိုပင္ေတြးေတြး
သင္လည္း မထမ္း ၊  ငါ လည္း မရြက္
အေလ့က် ေပါက္တဲ့ အပင္မို့
ေသခ်ိန္တန္ရင္ ေသမွာပါပဲ.....

ျပန္လာခဲ့ ပါ ' လင္း '

ကစဥ့္ကလွ်ားစိတ္ေတြနဲ့
ေယာက္ယက္ခတ္ရင္း
အေတြးေပါင္းစံုက
ေတာင္တမာန္ ' အင္း '
ကို မ်က္ႏွာမူလိုက္ေတာ့
ခံစားခဲ့သမွ်ေတြက
ေရျပင္ကို ျဖတ္တိုက္လာတဲ့
ေလညွင္းေတြ ေဆာင္ယူလို့
ေျသာ္.......
အရမ္းလြမ္းတယ္
ေကာင္မေလး ရယ္
ဘယ္ရပ္ဆီကို
ဘယ္လိုေျခလွမ္းေတြ ဦးတည္လဲကြာ
ျပန္ခဲ့ပါ
ျပန္လာခဲ့ပါ ....!!!!!!
အရူးတစ္ေယာက္လို ေဆာက္တည္ရာမရတဲ့
စိတ္ေတြနဲ့........
' လင္း '  ဆိုတဲ့ !!!!
ေကာင္မေလးေရ..........
ဘယ္မွာလဲ ..... မင္း ဘယ္မွာလဲကြာ.......
မန္းေျမကေန  ' လင္း ' ဘယ္အေ၀းကို
ေျပးထြက္ခ်င္ေနတာလဲ.......
မင္းရဲ့ ဇာတိ ေမြးရပ္ေျမ
မင္း အရမ္းခ်စ္ပါတယ္ ဆိုတဲ့
ေရပက္လည္ ၀ိုင္းေနတဲ့ က်ံဳးျကိးေလ...
ဒါေတြ ' လင္း ' ေမ့ခ်င္ေနျပီလားးးးးးးး

ျပန္လာခဲ့ပါ လင္းရယ္.....................

အခ်စ္ဦးမို့

အခ်စ္ဦးမို့
အရူးအမူးခ်စ္တာကို
စိတ္ေတြေကာက္
ေသာက ေရာက္ေစမယ့္
စကားေတြ မေျပာပါနဲ့လား
ခ်စ္သူရာ

မလြမ္းတတ္ဖို့
အစမ္းသပ္
ကာလေတြ ေက်ာ္လြန္ပါရေစကြာ

ကြယ္ရာမွာ
ေျခရာေတာ့ မမ်ားေစခ်င္ဘူး

အလြမ္းေတြကို
စာစီကုံးလို့
ဘာလီပုန္းနဲ့
ေရခဲေရလဲ
ေရာင္းေျကြးရဲပါတယ္
ခ်စ္သူ

ခ်စ္သူအလိုျက
ေငြအသျပာကို
ေခ်ြတာစရာလဲ မလိုေအာင္
ေမာင္
ျဖည္ ့ဆီးေပးပါ့မယ္



ေသရင္ေတာင္
စိတ္နွစ္ခြနဲ့
ျပိသာဘ၀
မျဖစ္ပါရေစနဲ့လား


ခ်စ္သူရာ

အိုဘယ့္ .................... ေႏြ

အိုဘယ့္ .............. ေႏြ

ရြက္၀ါေျကြ
ေျမမွာလူး
ပုရစ္ဖူးေတြ
ေ၀ေစတဲ့ .......................... ေႏြ
ျကိုဆိုေနျက
ကိုဥျသ ရယ္က
ခြန္းဆင့္လို့ သံသာခ်ိဳ
( သံသာက်ဴးရင့္လို့ )
အတိတ္ေတြ
အရိပ္ထင္ျပန္ေစေပါ့
စီမ္း ရက္ေစတဲ့ ................................... မမေႏြ

ခ်ိန္းေျခာက္တဲ့ ................. မီုး

ျမသီတာ
တီမ္ညိဳဖံုးပါလို့
ငိုေတာ့မယ္
သူဟန္ဆင္
ျပိုမေယာင္ေယာင္
တီမ္ေတာင္ထူလို့
လွ်ပ္စီးႏြယ္
ပန္းခက္ရယ္နဲ့
ခ်ိန္းေျခာက္တဲ့ ........................... မီုး

သူ ............

သူ.........



ေ၀းလြင့္တာကို

ေငးမိုင္ေနတဲ့ ငါ

ကံရဲ့ အလွည္ ့အေျပာင္း

ေျပာင္းျပန္းစီးဆင္းစြာနဲ့

ဒီေန ့ ငါေပ်ာ္ခဲ့တယ္..



၂ လျကာ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့

ငါ့ရင္အစံုဟာ သူ ့ေျကာင့္

ျပန္လည္သက္၀င္လွဳပ္ရွား

လာျပန္တယ္ ...

ဘယ္ေန ့ ဘယ္အခ်ိန္မွာ

ျပန္လည္ျငီမ္သက္ဦးမွာလဲ



ငါ သ၀န္တို တိုင္း

ျကားေနျက နင့္သေရာ္သံေတြ

ငါ စိတ္တုိ ေဒါသ ျဖစ္တိုင္း

ျကားေနျက နင့္ရယ္သံ

လြင္လြင္ ေတြ ဘယ္အခ်ိန္မ်ား

ထပ္ျကားႏိုင္မွာလဲကြာ



နင့္ဖက္က အရာရာ

ျပီးဆံုးေပမယ့္

ငါ့ဖက္က ခုမွ စတာပါ



ဒုတိယ အျကီမ္ဆိုတာ

ငါ့အတြက္ မရိွႏိုင္ေတာ့ဘူးလား

တားျမစ္နယ္ေျမ

ငါ့ရင္ခြင္တံခါးကို
ငါကိုယ္တိုင္ပိတ္ထားတယ္
တားျမစ္နယ္ေျမဆိုတဲ့
ဆိုင္းဘုတ္
ကိုလဲ
ဘယ္လိုအႏုပညာရွင္ကို
မွ
မသံုးပဲ
ငါ
ကိုယ္တုိင္ဖြင့္လွစ္ခဲ့တယ္


ဒီလိုတားျမစ္နယ္ေျမကိုမွ
......မင္း....
သိလွ်က္နဲ့
စည္းကမ္းေဖာက္ဖ်က္ျပီး
၀င္ေရာက္လာခဲ့တယ္


ဒါေပမယ့္
မင္းဟာငါ့ရဲ့
ပထမ
ဥိးဆံုးသူမို့
ငါမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီၤး
လက္ခံထားခဲ့တာ
ငါ့
အမွားပါ

အခုေတာ့
မင္းက ငါ့ကို
စြန္ခြာသြားတဲ့အျပင္
ငါ့ရဲ့
တားျမစ္နယ္ေျမ
ဆိုတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ကိုေတာင္
ရိုက္ခ်ီဳးေျခမြ
ျဖစ္ဆီးခဲ့တယ္

မင္းလြန္တယ္
ခ်စ္သူရယ္

ငါ့ရဲ့ ဖိတ္စာ

အလြမ္းေတြ ကို ခ၀ါခ်
ပန္းေတြ ေျကြမွာလဲ
ေျကာက္တဲ့သူပါကြယ္

မခ်စ္ခ်င္ေပမယ့္
ခ်စ္တတ္ေအာင္လဲ
သင္ေပးခဲ့တာလားကြယ္

ရာသီေတြေျပာင္း
ေဆာင္းမွာလဲ
ႏွင္းေတြေ၀ခဲ့ပါျပီ

ဘယ္ဆီေရာက္လို့
ေျဖရာေဖ်ာက္ေနတာလဲ
ခ်စ္သူရယ္

နင္မရိွေတာ့
ေလႏွင္ရာ လြင့္ေမ်ာေနတဲ့
တီမ္ဆိုင္ေတြလို
ဦးတည္ရာမရိွေတာ့ဘူးကြာ

ျပန္ဆံုခ်င္ေပမယ့္
ဇရာေထာင္းလို့
အေမွာင္ကိုလွမ္းေနျပီ

နင့္ကိုေပးစရာ
တစ္ခုပဲ
ငါပိုင္ဆိုင္တယ္

ငါ့ရဲ့နာေရး
ဖိတ္စာေပါ့